I  KOMUNIA W NASZEJ PARAFII  

 -  w ostatnią niedzielę maja  tj. 26.05.2024 r. - godz. 11:00

KOMINIA ŚW. ROCZNICOWA - zawsze w I niedzielę czerwca ( 02 czerwca 2024 r.,- godz. 11.30 )

                 tarsycjusz

 

Rozbudzenie i wzmocnienie życia religijnego w dużej mierze zależy od dobrego        przygotowania dziecka do pierwszej Spowiedzi i Komunii Świętej.


Stanowi ono najlepsze przygotowanie religijne dziecka na całe 
życie.  W przygotowaniu tym ukazujemy wewnętrzne powiązania pomiędzy sakramentem chrztu, pokuty i Eucharystii.

Za odpowiedni wiek do przyjęcia dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej uważa się wiek, który określa Kodeks Prawa Kanonicznego jako wiek używania rozumu (zob. kan. 913 § 1). Od tego momentu obowiązuje przykazanie, dotyczące pokuty i Komunii Świętej. Uwzględniając tradycję i praktykę katechetyczną, dzieci na ogół przystępują do Pierwszej Komunii Świętej w trzeciej klasie szkoły podstawowej.

Zgodnie z praktyką wczesnej Komunii Świętej, zalecanej przez papieża Piusa X, zezwala się na dopuszczenie do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej dzieci klas zerowych i pierwszych. Warunki dopuszczenia są następujące:

- prośba rodziców i zapewnienie o pogłębianiu religijnego wychowania dziecka;

-  rozpoznanie ze strony katechetów i duszpasterza, czy dziecko jest wystarczająco rozwinięte umysłowo i posiada wymaganą wiedzę religijną.

-  Zapewnienie udzielone przez rodziców obejmuje uczestnictwo dziecka w systematycznej katechezie klasy drugiej.

Do wczesnej Komunii Świętej można dopuścić dziecko będące w niebezpieczeństwie śmierci.

  1. Dostrzega się dużą trudność w podjęciu decyzji o dopuszczeniu dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, które wzrasta w rodzinie obojętnej religijnie i nie uczęszcza systematycznie na katechizację. W takich okolicznościach należy nawiązać kontakt z rodzicami.
  2. Należy prowadzić katechizację przygotowującą do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej w szkołach specjalnych i zakładach dla dzieci specjalnej troski. Wobec takich dzieci należy zastosować minimalne kryteria dopuszczające do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej. Należy uwzględnić również opinię katechety szkolnego oraz w miarę możności opinię specjalistów w zakresie nauczania w szkołach specjalnych.
  3. Zdarzają się przypadki, że dzieci uczęszczające na katechizację, przygotowującą do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, są nie ochrzczone. Dlatego katecheci już w pierwszych miesiącach katechizacji powinni zażądać od rodziców dzieci metryki chrztu świętego. Dla dzieci nie ochrzczonych należy zorganizować dodatkowe przygotowanie do przyjęcia sakramentu chrztu świętego (zob. Obrzędy wtajemniczenia dzieci, które osiągnęły wiek katechizacyjny w: Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych).
  4. Przygotowanie do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej według programu przyjętego przez diecezję, obejmuje trzy lata katechizacji.
    - pierwsze dwa lata (dzieci z klas zerowych i pierwszych) stanowią dalsze przygotowanie do życia sakramentalnego;
    - trzeci rok katechizacji (dzieci klas drugich) jest zasadniczym i bezpośrednim przygotowaniem do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej.
  5. Odpowiedzialnym za przygotowanie dzieci do Pierwszej Komunii Świętej jest proboszcz parafii, na terenie której mieszka dziecko. Współodpowiedzialnymi za przygotowanie dzieci do Pierwszej Komunii Świętej są inni księża pracujący w parafii oraz katecheci zakonni i świeccy.

Przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej winno odbyć się w parafii zamieszkania dziecka. 

Proboszcz parafii powinien uzmysłowić rodzicom dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej sens i znaczenie parafii, w której ma odbyć się to ważne wydarzenie. W myśl synodalnej „Instrukcji o katechizacji" w punkcie 9a czytamy „dziecko przystępuje do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej (...) we własnej parafii;

  1. Określenie parafii bezpośredniego przygotowania i przystąpienia dziecka do Pierwszej Komunii Świętej należy rozstrzygnąć we wrześniu, poprzedzającym roczne spotkania formacyjno-organizacyjne.
  2. Proboszcz na pierwszym spotkaniu organizacyjnym, rozpoczynającym bezpośrednie przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej, powinien poinformować rodziców o formie przygotowania oraz określić kryteria i warunki, jakie winny spełnić dzieci przygotowujące się do przyjęcia Komunii Świętej.
  3. Proboszcz po zasięgnięciu opinii od katechetów podejmuje decyzję o dopuszczeniu dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej na podstawie:
  4. systematycznej, całorocznej katechizacji szkolnej;
  5. systematycznej, comiesięcznej katechizacji parafialnej;
  6. uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej i nabożeństwach szkolnych i parafialnych;
  7. uczestnictwa w rekolekcjach sw. adewntowych i wielkanocnych. 


W wyjątkowych wypadkach, z uzasadnionych przyczyn, należy przeprowadzić egzamin. 

Dziecko nie uczęszczające na katechizację i mszę św. niedzielną, nie może być dopuszczone do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej.

  1. W przygotowaniu do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej dzieci należy uwzględnić także ich rodziców. Zachęca się rodziców (tam, gdzie to jest tylko możliwe) do brania udziału w katechizacji dzieci. Organizuje się, poza powszechnie praktykowanymi wywiadówkami, dodatkowe spotkania dla rodziców i ich dzieci w celu wytworzenia właściwej atmosfery religijnej.
  2. Ważnym czynnikiem w kontaktach z rodzicami, zwłaszcza dziecka religijnie zaniedbanego, powinny być odwiedziny katechety w domu, w celu zapoznania się z sytuacją dziecka i w miarę możliwości udzielenia pomocy.
  3. Przygotowanie do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej odbywa się w czasie systematycznej katechizacji szkolnej według określonego programu nauki religii zatwierdzonego przez Konferencję Episkopatu Polski.
  4. Przygotowanie do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej odbywa się w czasie systematycznej katechizacji parafialnej według programu zatwierdzonego przez Biskupa Włocławskiego . 

    Dla dzieci uczęszczających do klas trzecich i ich rodziców należy zorganizować cykl nabożeństw, związanych z poświęceniem i wręczeniem pamiątek pierwszokomunijnych:
  • wrzesień - nabożeństwo rozpoczynające przygotowanie;
  • październik - nabożeństwo różańcowe; poświęcenie różańców;
  • listopad - nabożeństwo za zmarłych;
  • grudzień - udział w rekolekcjach adwentowych; poświęcenie medalików;
  • luty - Msza Święta z poświęceniem świec;
  • marzec - udział w rekolekcjach wielkopostnych; poświęcenie książeczek do modlitwy;
  • kwiecień - nabożeństwo przygotowujące do pierwszej spowiedzi świętej; rachunek sumienia.
  1. Przed samą uroczystością należy organizować w kościele spotkania dla dzieci i ich rodziców, poświęcone sprawom praktycznym. Celem spotkań jest zaznajomienie z przebiegiem i porządkiem uroczystości
    1. W przygotowaniu dzieci do pierwszej spowiedzi świętej należy zwrócić uwagę na kształtowanie postawy pokuty i nawrócenia.
    2. Pierwsza spowiedź dziecka powinna stać się dla niego zachętą i bodźcem do głębszego życia religijnego. Kapłani winni z wielką delikatnością i dobrocią podejść do dziecka, aby umożliwić mu religijne przeżycie tego sakramentu. Zaleca się, aby spowiedź ta odbywała się w ramach nabożeństwa pokutnego (zob. Obrzędy pokuty). Gdy jest duża grupa dzieci, należy wyznaczyć godziny spowiedzi dla poszczególnych mniejszych grup.
    3. Dzień Pierwszej Komunii Świętej należy urządzać uroczyście (bez przedłużania nabożeństwa, ale i bez pośpiechu), aby dzieci i ich rodziny przeżyły ten moment z głęboką wiarą i zapamiętały na całe życie.
    4. Uroczystość Pierwszej Komunii Świętej winna odbyć się w niedzielę lub w święto, w godzinach rannych.
    5. Należy starannie przygotować liturgię Mszy Świętej. Przebieg Mszy Świętej z udziałem dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej winien być następujący:
  2. powitanie dzieci i ich rodziców zgromadzonych przed kościołem;
  3. pokropienie wodą święconą;
  4. błogosławieństwo rodziców;
  5. procesjonalne wejście do świątyni;
  6. rozpoczęcie Mszy Świętej hymnem Chwała na wysokości Bogu;
  7. dostosowane czytania (wykonują rodzice);
  8. modlitwa wiernych i procesja z darami, z zaangażowaniem dzieci, rodziców, katechetów i wychowawców;
  9. dziękczynienie po Komunii Świętej, w formie responsoryjnej modlitwy. We Mszy Świętej należy uwzględnić tradycyjne pieśni eucharystyczne.
  10. Racje duszpasterskie przemawiają za tym, aby grupy dzieci nie były liczne,
  11. Zaleca się założenie przez dzieci ujednoliconego stroju komunijnego (najlepiej alby).
  12. Usilnie zaleca się, aby domowe zgromadzenia rodzinne z racji Pierwszej Komunii Świętej miały charakter religijny.
  13. Zachęca się dzieci i rodziców do uczestnictwa w nabożeństwach tzw. Białego tygodnia. Należy uczulić rodziców, że ich częsta spowiedź i Komunia Święta jest dla dziecka skutecznym przykładem życia sakramentalnego.
  14. W kancelarii parafialnej powinna znajdować się księga, w której zapisuje się imiona i nazwiska przystępujących dzieci do Pierwszej Komunii Świętej.
  15. Przygotowania dzieci do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej nie należy zlecać początkującym katechetom. 

Wymagane dokumenty do przyjęcia Pierwszej Komunii św.:

dekoracja , pierwsza komunia, dobry pasterz, psalm, boże ciało - Dekoracja  kościoła, banery religijne, plakaty religijne, obrazy, obrazki, zakładki,  chusty, 

Wymagane dokumenty do przyjęcia Pierwszej Komunii św.:


- akt chrztu świętego

Przygotowanie do Pierwszej Komunii św. odbywa się w parafii miejsca zamieszkania. W wyjątkowych sytuacjach może odbyć się w innej parafii po otrzymaniu pisemnej zgody swojego ks. proboszcza.

Zarządzenie dotyczące Pierwszej i Rocznicowej Komunii Świętej

W związku z wprowadzeniem nowej Podstawy Programowej Katechezy Kościoła katolickiego w Polsce niniejszym zarządzam, że od roku 2012/1013 do Pierwszej Komunii Świętej będą przystępowały dzieci z trzeciej klasy szkoły podstawowej.

Dziecko powinno przystępować do tego sakramentu w parafii zamieszkania rodziców. 
Aby dziecko mogło być dopuszczone do Pierwszej Komunii Świętej, powinno być odpowiednio przygotowane.

Przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej obejmuje uczestnictwo dzieci w nauce religii od przedszkola do klasy trzeciej szkoły podstawowej oraz systematyczne uczestnictwo dzieci i ich rodziców w katechezie parafialnej w parafii zamieszkania rodziców.

Stan przygotowania dziecka, zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego (kan. 914), ocenia proboszcz i decyduje o jego dopuszczeniu.

Natomiast Komunię Rocznicową dzieci przeżywają w klasie czwartej szkoły podstawowej. 
Ksiądz proboszcz powinien dołożyć wysiłku, aby dzieci wraz ze swymi rodzinami coraz intensywniej uczestniczyły w liturgii Kościoła.


+Wiesław Mering, Biskup Włocławski

Ks. Artur Niemira, Kanclerz Kurii
Włocławek, dnia 28 lutego 2012 r. (L.dz.367/2

MSZA ŚWIĘTA

Zalecenia duszpasterskie Episkopatu Polski w związku z durektorium o mszach świętych z udziałem dzieci (1977)


Biskupi polscy, zebrani na 155 Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie, wydali zalecenia duszpasterskie nawiązujące do dyrektorium ogłoszonego przez Kongregację Kultu Bożego. Biskupi pragnęli podkreślić szczególnie te wskazania dyrektorium, które u nas są najbardziej aktualne i które powinny być zrealizowane najpierw. 

Kongregacja Kultu Bożego ogłosiła w dniu 1 listopada 1973 r. Dyrektorium o Mszach świętych z udziałem dzieci. Biskupi polscy, przyjmując z wdzięcznością ten dokument, pragną gorąco, aby zapoznanie się z nim przez duchowieństwo i wiernych oraz wprowadzenie w życie zawartych w nim wskazań przyczyniło się skutecznie do odnowy i pogłębienia udziału dzieci we Mszach świętych. 
Dyrektorium nacechowane jest wielką troską o świadome, czynne i owocne uczestnictwo dzieci we Mszy świętej. Uważne wczytanie się weń pozwala dostrzec, że jego zasadniczym celem nie jest tworzenie jakiejś odrębnej liturgii, lecz tylko wprowadzenie pewnych modyfikacji, koniecznych dla owocnego uczestnictwa dzieci, przy zachowaniu zasadniczej identyczności obrzędów Mszy świętej dla dorosłych i dla dzieci. Dokument przestrzega ponadto przed czysto dydaktycznym traktowaniem liturgii, przed tym, by udział dzieci we Mszy świętej nie zmienił się przez nadmiar komentarza w formę katechezy.
Dyrektorium, mając na uwadze zróżnicowanie warunków, zwyczajów i potrzeb w poszczególnych krajach poleca, aby krajowe Konferencje Biskupów, zachowując podstawowe jego wskazania, dokonały pewnych adaptacji, koniecznych na ich terenie. Zgodnie z tym zaleceniem biskupi polscy pragną podkreślić szczególnie te wskazania dyrektorium, które w naszych parafiach i kościołach są najbardziej aktualne i które powinny być zrealizowane na pierwszym miejscu. Poleca się więc wszystkim, a zwłaszcza duszpasterzom, jako najbardziej pilne zadania, następujące sprawy:


1. Zwiększenie troski o przygotowanie dzieci do uczestnictwa we Mszy świętej

Wprowadzenie w liturgię Mszy świętej winno się odbywać w ścisłej łączności z całokształtem wychowania, wdrażania do obowiązków ogólnoludzkich i chrześcijańskich. Szczególnie ważną rolę ma tu do spełnienia katecheza, na której dzieci przez poznawanie i rozważanie słowa Bożego wprowadzane są w liturgię słowa.
W czasie katechezy dzieci mają okazję do zapoznania się z tekstami Mszy świętej i modlenia się nimi. Katecheza jest także dobrym wprowadzeniem w liturgię eucharystyczną. Na katechezie bowiem kształtowane są postawy umożliwiające dobry udział w Eucharystii: postawa słuchania słowa Bożego z wiarą i postanowieniem realizowania go w życiu, podziwu dla dzieł Bożych, uwielbienia, wdzięczności, bezinteresowności, postawa ofiary to jest ofiarowania siebie wraz z Chrystusem Ojcu, która wyraża się w wiernym wykonywaniu codziennych obowiązków (w domu, szkole itp.), cierpliwe znoszenie różnych przeciwności, służba innym itp. Dlatego też katecheci winni stale udoskonalać katechezy o Mszy świętej, traktując je jako niezwykle ważne etapy inicjacji chrześcijańskiej, i zabiegać o coraz lepsze związanie katechizacji z liturgią.

2. Szczególna troska o obecność dzieci na niedzielnej i świątecznej Mszy świętej     oraz o ich aktywne uczestnictwo


W niedziele i święta w miarę możności w każdej parafii należy odprawiać specjalną Mszę dla dzieci, a jeżeli to nie jest możliwe, należy odprawiać Mszę świętą z homilią dla dzieci.

Nie należy jednak domagać się od dzieci uczestnictwa wyłącznie w tej Mszy świętej, zwłaszcza gdy mają zwyczaj przychodzić do kościoła wspólnie z rodzicami na inną Mszę świętą. Gdzie warunki na to pozwalają, można odprawić osobno liturgię słowa dla dzieci. Zaleca się, by przewodniczący liturgii słowa dla dzieci koncelebrował Eucharystię z przewodniczącym liturgii słowa dla dorosłych.


3. Msza święta dla dzieci w dni powszednie

Zachęca się do sprawowania liturgii Mszy świętej w dni powszednie dla mniejszych grup wszelkiego rodzaju, na przykład dla dzieci przedszkolnych, dla poszczególnych klas, dla klas razem z rodzicami, dla ministrantów, scholi itp. Częsty udział w liturgii Mszy świętej przyczynia się bardzo do pogłębienia formacji religijnej, zwłaszcza do kształtowania pewnej elity, która będzie promieniować na otoczenie.


4. Szczególna troska duszpasterzy i katechetów o dobre przygotowanie dzieci 

do pierwszej spowiedzi i I Komunii świętej

Należy pamiętać, że właśnie w okresie przygotowania do pierwszej Komunii świętej powinno dokonać się zasadniczo wprowadzenie dzieci w świadome, czynne i pełne uczestnictwo we Mszy świętej. W związku z tym należy w tym okresie pogłębiać i uaktywnić uczestnictwo tych dzieci we Mszy świętej, a także dążyć do tego, by uczestniczyły one we Mszy świętej także wspólnie ze swymi rodzicami.
Rodziców tych dzieci należałoby zapraszać na katechezy o Mszy świętej czy na specjalne prelekcje, aby mogli jak najbardziej świadomie pomagać dzieciom własną postawą w dobrym uczestnictwie w liturgii. Zasadniczym celem katechizacji w okresie przygotowania do pierwszej Komunii świętej winno być kształtowanie u dzieci i ich rodziców postaw eucharystycznych.

5. Organizowanie nabożeństwa słowa Bożego zwłaszcza w okresie Adwentu i Wielkiego Postu

Nabożeństwa takie uczą szacunku wobec słowa Bożego, są bowiem spotkaniem z Chrystusem, który poucza, oświeca i wzywa do świętego życia. W ten sposób stanowią one dobre przygotowanie do właściwego przeżywania liturgii słowa we Mszy świętej . Nabożeństwa takie należy urządzać zwłaszcza w czasie rekolekcji czy dni skupienia, jako przygotowanie do przeżycia przez dzieci sakramentu pokuty.

6. Podtrzymywanie zwyczajów związanych z rokiem liturgicznym

Zwyczaje takie angażując dzieci emocjonalnie przyczyniają się bardzo do ożywienia i utrwalenia przeżyć religijnych związanych z głównymi uroczystościami liturgicznymi. Należałoby podtrzymywać zarówno zwyczaje ściśle liturgiczne, jak i związane z pobożnością pozaliturgiczną na przykład roraty, pasterka, opłatek, nabożeństwo przy żłóbku, Droga Krzyżowa, adoracja krzyża, rezurekcja, nabożeństwo majowe, odpusty parafialne itd. Trzeba przy tym wyjaśniać religijny i teologiczny sens różnych praktyk i zwyczajów, aby dzieci traktowały i przeżywały je w sposób właściwy.


7. Rola chrześcijańskiej rodziny w wychowaniu dzieci do ochoczego i owocnego udziału 

we Mszy świętej

Duszpasterze powinni włączyć rodziców i całe rodziny do wychowania dzieci do udziału we Mszy świętej. W tym celu szczególnie przydatne jest organizowanie specjalnych konferencji dla rodziców i wychowawców. Trzeba podkreślać wartość wspólnej modlitwy w rodzinie i usilnie do nich zachęcać, pouczać, jak rodzice mają wprowadzać swoje dziecko od najmłodszych lat w życie modlitwy i postawę ofiarną. Należy bardzo popierać zwyczaj przystępowania całej rodziny do Komunii świętej w dniu pierwszej Komunii świętej dziecka czy też w dniach szczególnie ważnych dla innych członków rodziny (np. imieniny czy urodziny).

8. Wychowanie dzieci do udziału we Mszy świętej dla dorosłych

Należy pamiętać o celu adaptacji obrzędów do potrzeb dzieci, o tym, że dzieci powinny nauczyć się uczestniczenia we Mszy świętej odprawianej z udziałem dorosłych. Dlatego nie można tworzyć obrzędów zupełnie odmiennych od zwykłych obrzędów Mszy świętej z ludem, adaptacje zaś trzeba ograniczać do rzeczy prawdziwie koniecznych.


9. Stosowanie adaptacji

W stosowaniu adaptacji obowiązują następujące zasady: 
a) Wprowadzenia i zachęty celebransa, na które pozwala dyrektorium, mają być krótkie i dobrze przygotowane pod względem teologicznym. 
b) Jeżeli chodzi o możliwość zmniejszania liczby wstępnych elementów obrzędowych Mszy świętej (dyrektorium nr 40), to na razie nie należy wprowadzać zmian. Konferencja Episkopatu zleciła odpowiednim komisjom opracowanie wzorów i instrukcji. 
c) Zgodnie z dyrektorium wolno zmniejszać liczbę czytań nawet do jednego (Ewangelia) i odmawiać Skład Apostolski. 
d) Przystosowując treść modlitw mszalnych (kolekta, modlitwa nad darami, modlitwa po Komunii) do potrzeb dzieci, należy przygotować je na piśmie. 
e) Dzieci należy uczyć tradycyjnych pieśni kościelnych. Nowe pieśni wolno wprowadzać, jeżeli ich słowa i melodia są zatwierdzone wyraźnie o użytku liturgicznego przez Konferencję Episkopatu (dla całej Polski) albo przez miejscowego ordynariusza. 
f) Oprócz organów wolno używać także innych instrumentów, byleby ich zestaw był zgodny z naszą tradycją w tym względzie. W naszych warunkach nie wolno stosować muzyki mechanicznie odtwarzanej. 
g) Obrazy wykonywane przez dzieci, o których mowa w dyrektorium nr 36, można umieszczać w gablotach w przedsionku kościoła. 
Biskupi polscy, polecając wszystkim duszpasterzom powyższe zadania do przemyślenia i wykonania w naszym kraju, są przekonani, że jednolitość działania duszpasterskiego, katechetycznego i liturgicznego we wszystkich naszych parafiach przyczyni się skutecznie do gruntownej formacji chrześcijańskiej dzieci, zwłaszcza do ich wprowadzenia w pełny i owocny udział we Mszy świętej.

Warszawa, 155 Konferencja Episkopatu Polski

+ Stefan Kardynał Wyszyński
Prymas Polski 
 Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

+ Bp Stanisław Jakiel 
Przewodniczący Komisji Episkopatu
 do Spraw Liturgi


Rodzicom i dzieciom życzymy dobrego i owocnego przygotowania do tego wielkiego wydarzenia, które pozwoli dzieciom w pełni uczestniczyć we Mszy św.

 OPŁATEK NA TORT Komunia Święta / Pierwsza Komunia - 7922776639 - oficjalne  archiwum AllegroKatechizm - pytania

O PANU BOGU

1.   Kto to jest Pan Bóg?

-  Pan Bóg jest to Duch najdoskonalszy, Stworzyciel nieba i ziemi i Ojciec nasz najlepszy.

2.  Dlaczego Pana Boga nazywamy Duchem?

-  Pana Boga nazywamy Duchem, bo nie ma ciała.

3.  Jak nazywamy Boga w trzech Osobach?

-  Boga w trzech Osobach nazywamy Trójcą Przenajświętszą.

4.  Czy Pan Bóg zawsze był i zawsze będzie?

-  Pan Bóg był zawsze, jest i będzie zawsze, i dlatego Pana Boga nazywamy wiecznym.

5.  Gdzie jest Pan Bóg?

-  Pan Bóg jest w niebie, na ziemi i na każdym miejscu.

6.  Dlaczego Pana Boga nazywamy wszechwiedzącym?

-  Bo Pan Bóg wszystko wie i zna nawet nasze myśli i chęci.

7.  Dlaczego Pana Boga nazywamy Stworzycielem?

-  Pana Boga nazywamy Stworzycielem, bo uczynił wszystkie rzeczy z niczego.

8.  Dlaczego Pana Boga nazywamy Ojcem najlepszym?

-  Pana Boga nazywamy Ojcem najlepszym, bo kocha wszystkich ludzi jako swoje dzieci i troszczy się o wszystkie stworzenia swoje.

9.  Dlaczego Pana Boga nazywamy sprawiedliwym?

-   Bo Pan Bóg za dobre nagradza, a za złe karze.
10. Dlaczego Pana Boga nazywamy miłosiernym?

-   Bo Pan Bóg chętnie przebacza, gdy żałujemy za grzechy.

O ANIOŁACH

11.  Kto to są Aniołowie?

-  Aniołowie są to duchy, które mają rozum i wolną wolę, lecz nie mają ciała.

12.  Na co Pan Bóg stworzył Aniołów?

-  Pan Bóg stworzył Aniołów, aby Pana Boga chwalili, ludziom do zbawienia pomagali i cieszyli się szczęściem w niebie.

13.  Jak nazywamy Aniołów, którzy nam pomagają?

-  Aniołów, którzy nam pomagają, nazywamy Aniołami Stróżami.

14.  Czy wszyscy Aniołowie zostali posłuszni Panu Bogu?

-  Niektórzy Aniołowie zbuntowali się i nie chcieli służyć Panu Bogu.

15.  Jak Pan Bóg ukarał zbuntowanych Aniołów?

-  Zbuntowanych Aniołów strącił Pan Bóg do piekła, gdzie nie mogą oglądać Go i cierpią wieczne męki.

16.  Jak nazywamy zbuntowanych Aniołów?

-  Zbuntowanych Aniołów nazywamy szatanami, złymi duchami, albo diabłami.

17.  Co czynią złe duchy?

-  Złe duchy kuszą ludzi, aby nie słuchali Pana Boga.

O CZŁOWIEKU

18.  Skąd się wziął człowiek?

-  Człowieka stworzył Pan Bóg.

19.  Kto to jest człowiek?

-  Człowiek jest to stworzenie Boże, które posiada ciało i duszę nieśmiertelną.

20.   Do kogo jest podobna dusza ludzka?

-  Dusza ludzka podobna jest do Pana Boga, bo jest duchem, ma rozum i wolną wolę i nigdy nie umiera.

21.   Na co Pan Bóg stworzył człowieka?

-  Pan Bóg stworzył człowieka, aby człowiek Pana Boga kochał, pełnił Jego wolę, a po śmierci był z Nim w niebie.

22.   Dlaczego pierwsi ludzie byli szczęśliwi?

-  Pierwsi ludzie byli bardzo szczęśliwi,  bo byli miłymi dziećmi Bożymi, pracowali lekko i przyjemnie, nie chorowali i mieli nie umierać.

23.   Z czego najbardziej cieszyli się pierwsi ludzie?

-  Cieszyli się najbardziej z tego, że w duszy mieli łaskę uświę­cającą.

24.   Co sprawia w duszy łaska uświęcająca?

-  Łaska uświęcająca czyni duszę piękną i miłą Bogu, łączy nas z Panem Jezusem i daje prawo do nieba.

O GRZECHU PIERWORODNYM

25.   Czego wymagał Pan Bóg od pierwszych ludzi?

-  Pan Bóg wymagał, aby pierwsi ludzie kochali Go i byli Mu posłuszni.

26.   Czy pierwsi ludzie byli posłuszni Panu Bogu?

-  Pierwsi ludzie nie byli posłuszni Panu Bogu. Diabeł namówił ich do nieposłuszeństwa.

27.   Jak się nazywa nieposłuszeństwo pierwszych ludzi?

-  Nieposłuszeństwo pierwszych ludzi nazywamy grzechem pierwo­rodnym.

28.   Jak Pan Bóg ukarał pierwszych ludzi za ich grzech?

-  Pan Bóg pozbawił ich łaski uświęcającej, prawa do nieba i przestali być dziećmi Bożymi; Pan Bóg zapowiedział, że za karę będą musieli ciężko pracować, chorować i umierać, i usunął ich z raju.

29.   Czy te kary dotknęły tylko pierwszych ludzi?

-  Kary te spadły na wszystkich ludzi, czyli wszyscy ludzie rodzą się z grzechem pierworodnym.

30.   Kto był wolny od grzechu pierworodnego?

-  Od grzechu pierworodnego była wolna tylko Najświętsza Panna, dlatego nazywamy Ją Niepokalanie Poczętą.

O RZECZACH OSTATECZNYCH

31.  Co to jest śmierć?

-  Śmierć jest to rozłączenie się duszy i ciała.

32.  Co się dzieje z duszą po śmierci człowieka?

-   Po śmierci człowieka dusza staje na sąd Boży.
33. Dokąd idzie dusza po sądzie?

-  Po sądzie Bożym czeka duszę nagroda w niebie, albo oczyszczenie w czyśćcu, albo wieczna kara w piekle.

34. Jaka jest nagroda w niebie?

-  Dusze w niebie są szczęśliwe, bo oglądają Pana Boga, są ra­zem z Panem Jezusem,  Najświętszą  Maryją Panną,  Świętymi i Aniołami.

35. Jaką karę ponoszą potępieni w piekle?

-  Potępieni w piekle nie oglądają Pana Boga i cierpią wieczne męki.
36. Co się dzieje z duszą w czyśćcu?

-  Dusza w czyśćcu przez jakiś czas cierpi dotkliwe męki, a potem idzie do nieba.

37. Kiedy i ciało otrzyma nagrodę, albo karę wieczną?

-  Na końcu świata wszyscy ludzie zmartwychwstaną na Sąd Osta­teczny. Wtedy również ciało człowieka otrzyma nagrodę albo karę wieczną.

O PRZYKAZANIACH BOŻYCH

38.  Co Pan Bóg uczynił, aby ludzie wiedzieli, jak mają postępować?

-  Pan Bóg dał ludziom przykazania. Jest ich dziesięć.

39.  Jakie jest pierwsze przykazanie Boże?

-  Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.

40.  Kiedy zachowujemy pierwsze przykazanie Boże?

-  Pierwsze przykazanie Boże zachowujemy, gdy:1.  wierzymy w Pana Boga i we wszystko, co Pan Bóg objawił, 2.  modlimy się często ? rozmawiamy z Panem Bogiem, 3.  oddajemy Mu cześć.

41.  Jakie jest drugie przykazanie Boże?

-  Nie będziesz brał Imienia Pana Boga swego nadaremno.

42.   Kiedy zachowujemy drugie przykazanie Boże?

-  Drugie przykazanie Boże zachowujemy, gdy: 1. szanujemy Imię Boże i imiona Świętych, 2. szanujemy miejsca i rzeczy poświęcone, 3. szanujemy osoby poświęcone Panu Bogu, 4. poważnie zacho­wujemy się w kościele.

43.  Jakie jest trzecie przykazanie Boże?

-  Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

44.   Kiedy zachowujemy trzecie przykazanie Boże?

Trzecie przykazanie Boże zachowujemy, gdy: 1. przeznaczamy niedziele i święta na oddanie czci Bogu,

2. na uczestniczenie we Mszy świętej, 3. na odpoczynek i pełnienie dobrych uczynków.

45.  Jakie jest czwarte przykazanie Boże?

-  Czcij ojca swego i matkę swoją.

46.   Kiedy zachowujemy czwarte przykazanie Boże?

-  Czwarte przykazanie Boże zachowujemy, gdy: 1. szanujemy, ko­chamy i słuchamy swoich  rodziców, 2. szanujemy opiekunów i przełożonych,wychowawców  3. kochamy i modlimy się za swoją Ojczyznę.

47.  Jakie jest piąte przykazanie Boże?

-  Nie zabijaj.

48.   Kiedy zachowujemy piąte przykazanie Boże?

-  Piąte przykazanie Boże zachowujemy, gdy:  1. szanujemy życie i zdrowie własne,  2. szanujemy życie i zdrowie innych ludzi, 3. opiekujemy się zwierzętami i ptakami.

49.  Jakie jest szóste i dziewiąte przykazanie Boże?

-  Szóste przykazanie: Nie cudzołóż, -Dziewiąte przykazanie: Nie pożądaj żony bliźniego swego.

50.   Kiedy zachowujemy szóste i dziewiąte przykazanie Boże?

-  Przykazanie szóste i dziewiąte zachowujemy, gdy: l. zachowujemy się skromnie i wstydliwie, 2. mamy czyste myśli i słowa, 3. unikamy okazji do powstawania nieczystych myśli i bezwstydnego zacho­wania się.

51.   Jakie jest siódme i dziesiąte przykazanie Boże?

-  Siódme przykazanie: Nie kradnij. Dziesiąte przykazanie: Nie pożą­daj żadnej rzeczy, która jego jest (bliźniego swego).

52.   Kiedy zachowujemy siódme i dziesiąte przykazanie Boże?

-  Siódme i dziesiąte przykazanie Boże zachowujemy, gdy:  1. nie bierzemy cudzych rzeczy bez pozwolenia właściciela, 2. szanujemy cudze i własne rzeczy, 3. szanujemy rzeczy społeczne, 4. oddajemy rzeczy znalezione lub pożyczone, 5. szanujemy pracę ludzi.

53.  Jakie  jest ósme przykazanie Boże?

-  Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

54.  Kiedy zachowujemy ósme przykazanie Boże?

-  Ósme przykazanie zachowujemy, gdy: l. mówimy prawdę, 2. mówimy dobrze o innych ludziach,  3. nie pozwalamy innym mówić źle o bliźnich.

55.  Jakie są najważniejsze przykazania Boże?

-  Najważniejszymi przykazaniami Bożymi są przykazania miłości, 1.  Będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich sił swoich, 2.  a bliźniego swego jak siebie samego.

O PRZYKAZANIACH KOŚCIELNYCH

56.  Jakie są jeszcze przykazania, które każdy katolik zachowywać powinien?

-  Przykazania kościelne.

57.  Kto Kościołowi dał władzę ustanawiania przykazań?

-  Sam Pan Jezus.

58.  Ile jest przykazań kościelnych?

-  Przykazań kościelnych jest pięć:

1.  W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych,

2.  Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty,

3.  Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą,

4.  Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymać się od udziału w zabawach,

5.  Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła

(   WYKŁADNIA DLA IV PRZYKAZANIA KOŚCIELNEGO

Wszyscy wierni obowiązani są czynić pokutę. Dla wyrażenia tej pokutnej formy pobożności chrześcijańskiej Kościół ustanowił dni i okresy pokuty. W tym czasie chrześcijanin powinien szczególnie praktykować czyny pokutne, służące nawróceniu serca, co jest istotą pokuty w Kościele. Powstrzymywanie się od zabaw pomaga w opanowaniu instynktów i sprzyja wolności serca.

Czynami pokutnymi są: modlitwa, jałmużna, uczynki pobożności i miłości, umartwienie przez wierniejsze pełnienie obowiązków, wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post.

Czasem pokuty w Kościele są poszczególne piątki całego roku i czas Wielkiego Postu.

Wstrzemięźliwość obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 14 rok życia, we wszystkie piątki i Środę Popielcową.

Post obowiązuje w Środę Popielcową i w Wielki Piątek wszystkich między 18 a 60 rokiem życia.

Powstrzymywanie się od zabaw obowiązuje we wszystkie piątki i w czasie Wielkiego Postu. )

O GRZECHU

 59.  Co to jest grzech?

-  Grzech jest to świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych. 

60.  Czy wszystkie grzechy są jednakowe?

 -  Nie wszystkie grzechy są jednakowe; jedne są ciężkie, czyli śmier­telne, inne są lekkie, czyli powszednie.

 61.  Kiedy człowiek popełnia grzech ciężki?

 -  Gdy świadomie i dobrowolnie nie zachowuje przykazań w ważnej rzeczy.

 62.  Jakie są skutki grzechu śmiertelnego?

 -  Przez grzech śmiertelny człowiek obraża Pana Boga, zrywa z Nim przyjaźń, krzywdzi braci, pozbawia się łaski uświęcającej i prawa do nieba, zasługuje na kary tu na ziemi i potępienie wieczne.

O PANU JEZUSIE

 63.  Kim jest Jezus Chrystus?

 -  Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia.

 64.  W jaki sposób zbawił nas Pan Jezus?

 -  Pan Jezus zbawił nas przez mękę i śmierć swoją na krzyżu.

 65.  Kto jest Ojcem Pana Jezusa?

 -  Ojcem Pana Jezusa jest Bóg Ojciec.

 66.  Kto jest Matką Pana Jezusa?

 -  Matką Pana Jezusa jest Najświętsza Maryja Panna.

 67.  Kim był święty Józef?

 -  Święty Józef był opiekunem Pana Jezusa.

 68.  Dlaczego Matka Boża nazywa się Najświętsza?

 -  Matka Boża nazywa się Najświętsza, bo nie miała żadnego grzechu i była pełna łaski Bożej.

 69.  Dlaczego Matkę Bożą nazywamy Niepokalanie Poczętą?

 -  Matka Boża nazywa się Niepokalanie Poczęta, bo wolna była od grzechu pierworodnego.

O ŁASCE BOŻEJ

70.  Czego potrzebuje człowiek, aby mógł osiągnąć niebo?

 -  Człowiek, aby mógł osiągnąć niebo, potrzebuje pomocy łaski Bożej.

 71.   Kto wysłużył nam łaskę Bożą?

-  Łaskę Bożą wysłużył nam Zbawiciel świata, Jezus Chrystus.

72.   Jakie są rodzaje łaski Bożej?

-  Łaska Boża jest uświęcająca i uczynkowa.

73.   Co to jest łaska uświęcająca?

 -  Łaska uświęcająca jest to dar Boży, który daje nam życie nad­ przyrodzone, czyni nas dziećmi Bożymi i daje prawo do nieba.

 74.   Kiedy po raz pierwszy otrzymujemy łaskę uświęcającą?

-  Po   raz  pierwszy   otrzymujemy  łaskę  uświęcającą   na   Chrzcie świętym.

75.   Kiedy traci człowiek łaskę uświęcającą?

-  Łaskę uświęcającą traci człowiek, gdy popełni grzech ciężki.

 76.   Przez co możemy odzyskać utraconą łaskę uświęcającą?

 -  Utraconą łaskę uświęcającą możemy odzyskać przez Sakrament Pokuty.

 77.   Co to jest łaska uczynkowa?

 -  Łaska uczynkowa jest to pomoc Boża do spełniania dobrych uczynków, potrzebnych do zbawienia.

O SAKRAMENTACH ŚWIĘTYCH

 78.   Co to jest Sakrament?

 -  Sakrament jesto to znak widzialny, który z ustanowienia Pana Jezusa daje nam życie Boże.

 79.   Co sprawiają Sakramenty święte w nas?

 -  Przez Sakramenty święte Pan Jezus łączy się z nami, udziela nam życia Bożego i daje swoje łaski.

 80.   Ile jest Sakramentów świętych?

 -  Sakramentów świętych jest siedem: l - Chrzest, 2 - Bierzmowanie, 3 - Eucharystia czyli Najświętszy Sakrament, 4 - Pokuta, 5 - Namaszczenie Chorych, 6 - Kapłaństwo, 7 - Małżeństwo.

 81.   Które Sakramenty tylko raz w życiu można przyjmować?

 -  Chrzest, Bierzmowanie i Kapłaństwo.

O SAKRAMENCIE POKUTY

82.  Co to jest Pokuta?

-  Pokuta jest to Sakrament, w którym kapłan w zastępstwie Pana Jezusa odpuszcza nam grzechy.

83.  Jakie warunki trzeba wypełnić, aby przyjąć Sakrament Pokuty godnie i z pożytkiem dla duszy?

-  Żeby Pan Jezus odpuścił nam grzechy w Sakramencie Pokuty, trzeba: l. zrobić rachunek sumienia, 2. żałować za grzechy, 3. mocno postanowić poprawę, 4. szczerze się wyspowiadać, 5. zadośćuczynić
(wynagrodzić) Panu Bogu i ludziom.

84.   Co to jest rachunek sumienia?

-  Rachunek sumienia jest to przypomnienie sobie swoich grzechów.

85.   Co to jest żal za grzechy?

-  Żal za grzechy jest to smutek z powodu popełnionych grzechów. Trzeba żałować za grzechy, bośmy przez grzechy obrazili Pana Boga.

86.   Co trzeba uczynić po obudzeniu żalu za grzechy?

-  Po przeproszeniu Pana Boga za grzechy trzeba mocno postanowić więcej nie grzeszyć i unikać okazji do grzechu.

87.  Co to jest spowiedź?

-  Spowiedź jest to wyznanie wszystkich swoich grzechów przed ka­płanem dla otrzymania rozgrzeszenia.

88.  Jaka powinna być spowiedź?

-  Spowiedź powinna być szczera i całkowita, to znaczy, że na spowiedzi trzeba wyznać wszystkie swoje grzechy.

89.  Co się dzieje w duszy przez spowiedź dobrze odbytą?

W spowiedzi dobrze odbytej Pan Jezus odpuszcza grzechy i karę wieczną, przywraca łaskę uświęcającą i daje łaski uczynkowe do zachowania przykazań.

90.  Co to jest zadośćuczynienie?

-  Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu jest to wypełnienie wy­znaczonej przez kapłana pokuty oraz wynagrodzenie krzywd wy­rządzonych ludziom.

O SAKRAMENCIE EUCHARYSTII

91.  Co to jest Sakrament Eucharystii czyli Najświętszy Sakrament?

-  Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina.

92.  Kto jest w Najświętszym Sakramencie?

-  W Najświętszym Sakramencie jest Pan Jezus żywy jako  Bóg i Człowiek.

93.  Jakie Sakramenty święte ustanowił Pan Jezus na Ostatniej Wie­czerzy?

-  Na Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament czyli Sakrament Eucharystii i Sakrament Kapłaństwa.

94.   Co czyni Pan Jezus w ofierze Mszy świętej?

-  We Mszy świętej Pan Jezus ofiaruje się za nas i z nami Ojcu Niebieskiemu i karmi nas swoim Ciałem.

95.   Co to jest Msza święta?

-  Msza święta jest powtórzeniem w sposób niekrwawy Ofiary Pana Jezusa na krzyżu.

96.   Co to jest Komunia święta?

-  Przyjmowanie Najświętszego Sakramentu, czyli pożywanie Ciała i Krwi Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina, nazywamy Komunią świętą. We Mszy świętej kapłan i wierni przyjmują Komunię świętą.

97.  Co sprawia w nas Komunia święta?

-  Komunia święta jednoczy nas z Panem Jezusem i z ludźmi w jedną rodzinę dzieci Bożych, wzmacnia miłość, pomnaża laskę uświęcającą i daje łaski uczynkowe.

98.  Kto może przyjmować Komunię świętą?

-  Każdy, kto chce zjednoczyć się z Panem Jezusem i nie ma na duszy grzechu śmiertelnego.

O KOŚCIELE ŚWIĘTYM

99.   Skąd wiemy o tym wszystkim, czego uczymy się o Panu Bogu?

-  Sam Pan Bóg objawił to ludziom.

100  Komu polecił Pan Jezus nauczać tego, co Pan Bóg objawił ludziom?

-  Pan Jezus polecił Apostołom i ich następcom nauczać ludzi tego, co Pan Bóg objawił.

101.   Którego Apostoła wybrał Pan Jezus jako swego zastępcę?

-  Pan Jezus wybrał świętego Piotra jako swego zastępcę.

102.   Kto jest następcą świętego Piotra?

-  Następcą świętego Piotra jest biskup rzymski, czyli Papież, Ojciec Święty.

103.   Kto jest następcą Apostołów?

-  Następcami Apostołów są biskupi?

104.   Kto pomaga biskupom w nauczaniu tego, co Pan Bóg objawił?

-  W nauczaniu tego, co Pan Jezus objawił, pomagają biskupom kapłani, czyli księża.

105.   Kto stanowi Kościół święty?

-  Kościół święty stanowią: Papież, biskupi, kapłani i wierni. Wszyscy ludzie odkupieni przez Chrystusa stanowią Lud Boży.

106.   Jakie są główne obowiązki katolika?

-  Główne obowiązki katolika są: 1.  wierzyć w to wszystko, co Pan Bóg objawił, a Kościół naucza,

2.  wypełniać przykazania Boże i kościelne, 3.  przyjmować Sakramenty święte, 4.  modlić się i pełnić dobre uczynki.

Więcej artykułów…

  1. I Komunia Święta i wychowanie